راههای درمان بیماری ام اس

بیماری ام اس

بیماری ام اس یا اسکلروز چندگانه نوعی اختلال سیستم عصبی مرکزی است ،که برعملکرد سیستم های مختلف مغزاز جمله سیستم حرکتی ،تعادل و هماهنگی بدن اثرمی گذارد. اسکلروز به معنای سخت‌شدن یا ضخیم‌شدن غیر طبیعی بافت است که اغلب از التهاب منشعب می گیرد. روند سیر بیماری اغلب آهسته و طی چند سال است.
پیشرفت بیماری ام اس با اختلال در حرکت و رفتار زندگی عادی را به مخاطره می اندازد. سبک زندگی سالم بدون استرس کاذب، شاید بهترین روش برای پیشگیری از بروز چنین بیماری هایی باشد. همان طور که می دانید پیشگیری بهتر از درمان است.

تشخیص بیماری ام اس

پزشک پس از دانستن سوابق پزشکی بیمار وعلائم بیماری برای پی بردن به این سوال که کدام منطقه از سیستم عصبی را درگیر شده است بیمار را به انجام یکسری آزمایشات تصویربرداری همچون،انجام ام آرآی و سی تی اسکن هدایت می کند.
معمولترین تست،انجام یک ام آر آی از سلول های مغزی است
سی‌تی‌اسکن‌ها که در مشخص کردن برخی آسیب‌های مغزی نیز مفید است اما قادر به نشان دادن تغییرات مرتبط با ام اس به دقت ام آر آی نیست.
نمونه برداری از مایع مغزی و نخاعی برای پی بردن به حضور پروتئین و دیگر نشانگرهای التهابی

درمان بیماری ام اس

در حال حاضر هیچ درمانی برای بهبود کامل و قطعی این بیماری وجود ندارد. با این حال برخی از داروها و درمان های فیزیکی فقط جهت کاهش علائم بیماری بکارمی رود.

داروها

این داروها ممکن است عوارضی را در پی داشته باشد اما در روند بهبودی فرد کمک بسیاری خواهد کرد این داروها عبارتند از:

داروهای اینترفرونی:

داروهای اینترفرونی (آونکس، بتاسرون، اکستاویا، ربیف، پلگریدی)، باید طی یک تزریق به بیمار داده شوند. این تزریقات معمولا یک روز درمیان یا یک هفته درمیان باید صورت گیرد.
از جمله عوارض این دارو میتوان به ایجاد علائم شدید افسردگی و در برخی افراد ممکن پس از هر تزریق علائم شبیه آنفولانزا در فرد ایجاد شود.

گلاتیرامراستات (کوپاکسون):

مسیر عمل گلاتیرامراستات با اینترفرون‌ها فرق دارد؛ ولی تصور می‌شود که موجب تعدیل سیستم ایمنی شده و موارد حمله را کاهش می‌دهد.

ناتالیزوماب (تیسابری):

ناتالیزوماب یک آنتی بادی مونوکلونال است و تاثیر آن روی بیماران مبتلا به فرم عودکننده-فروکش کننده تایید شده‌ است. به‌علت اثرات جانبی شدید از جمله خطر عفونت شدید مغزی، توصیه می‌شود در مورد بیمارانی که به دیگر محصولات اینترفرونی پاسخ نداده‌اند یا بیماری آن‌ها بسیار فعال است، تجویز شود.

میتوکسانترون (نواترون):

از داروهای شیمی درمانی برای درمان سرطان خون و پروستات بکار می رود ودر درمان انواع فرم های ام اس کاربرد دارد.

فومارات دی‌متیل (تکفیدرا):

نوعی داروی خوراکی است که درممانعت از سلول‌های ایمنی در حمله به سلول‌های سیستم عصبی مرکزی کمک می‌کند و ویژگی‌های ضد التهابی دارد.

جدیدترین مقالات:

جراحی تومورهای مغز

روش نوین درمان بیماری ام اس

درمان به کمک سلول های بنیادی

روش های دارویی استفاده شده در درمان سعی در سرکوب سیستم ایمنی بدن دارند. اما در حال حاضر روش های جدید با امکان ترمیم نسبی سلول های عصبی نسبت به درمان اقدام می کنند. تحقیقات نشان می دهد در دارو درمانی امکان عود بیماری نسبت به درمان جدید بیشتر است. درمان جدید با سلول های بنیادی انجام می شود. مراحلی که در این روش طی می شود به قرار زیر است:

ابتدا شیمی درمانی به منظور از بین بردن سیستم ایمنی معیوب انجام می شود. می توان گفت این مرحله سخت ترین و ناخوشایند ترین زمانی است که بیمار طی می کند
در مرحله بعد سلول های بنیادی را که از مغز استخوان و خون بیمار گرفته اند به تدریج تزریق می کنند. سلول های بنیادی حاوی سلول ها و ایمنی سالم است. پس از طی این مراحل بهبود نسبی در روند بیماری دیده می شود.

درمان به کمک روش اکسیژن تراپی و اوزون تراپی

اکسیژن و اوزون یکی از عناصر فعال طبیعت می باشند که انرژی خاصی دارند و با تولید اشعه گاما از طریق تحریک سلول های تخریبی، ترمیم بافت وارتقا سیستم ایمنی بدن در بهبود بیماری ایفای نقش می کنند.