نکات زیر بیشترین سوالاتی را که ممکن است افراد در مورد ایمپلنت کیج و قرار دادن دائمی در ستون فقرات آنها هنگام همجوشی ستون فقرات داشته باشند، توضیح می دهند.
کیج ستون فقرات
کیج های بین مهره ای بین بدنه 2 مهره مجاور هم قرار می گیرند - پس از برداشتن دیسک بین مهره ای که به طور معمول این فضا را اشغال می کند. کیج های بین مهره ای ممکن است از فلز، پلیمر، سرامیک یا ترکیب مواد مختلف ساخته شوند. دو ماده معمول استفاده شده شامل تیتانیوم و پلی اتر اترکتون (PEEK) است.
این کیج ها دارای یک مرکز توخالی هستند که از یک ماده تقویت کننده رشد استخوان مانند بتا تری کلسیم فسفات یا خود استخوان (که در طی همان جراحی فیوژن از لگن بردتشته شده است) پر شده است.
مزایای احتمالی کیج های بین مهره ای
کیج های بین مهره ای برای بهبود ثبات و تعادل بخش نخاعی تحت درمان، تسکین درد و بازیابی عملکرد به کار گرفته می شوند. اهداف کیج های بین مهره ای عبارتند از:
- بازگرداندن ارتفاع ایجاد شده توسط دیسک بین مهره ای اصلی
- حمایت از قسمت جلویی (قدامی) ستون فقرات
- گسترش دهانه های استخوانی بین مهره ها (روزن)، فضای بیشتری برای اعصاب نخاعی فراهم می کند
- بازگرداندن انحنای طبیعی لوردوتیک (S شکل) ستون فقرات تحتانی (کمر)
- انتقال بار از قسمتهای فوقانی به قسمتهای تحتانی ستون فقرات
- بهبود فرآیند همجوشی بخشهای مهره ای از طریق رشد استخوان
- افزایش فضاهای داخل کانال نخاعی برای کاهش فشرده سازی بافت عصبی که ممکن است به طور غیرمستقیم فشرده شود
بسته به تعداد قسمتهای ستون فقرات در حال جوش خوردن، جراح ممکن است بیش از یک کیج در ستون فقرات قرار دهد.
بیماری هایی که با کیج ستون فقرات درمان می شوند
شایعترین مشکلاتی که با جراحی فیوژن ستون فقرات و قرار دادن کیج درمان می شوند شامل درد و از دست دادن عملکرد ناشی از موارد زیر هستند:
- بیماری دیسک دژنراتیو: عارضه ای که در آن دیسک شروع به تحلیل رفتن و از دست دادن عملکرد می کند.
- اسپوندیلولیستزیس: لغزش یک مهره بر روی دیگری که در زیر آن قرار دارد.
- تومورهای نخاعی: رشد تومور در بافت های ستون فقرات که ممکن است به نخاع برسد، ثبات ستون فقرات را مختل می کند.
- تنگی کانال نخاعی: عارضه ای که باعث تنگ شدن دهانه های استخوانی اعصاب نخاعی می شود.
- فتق دیسک: شرایطی که در آن محتوای داخلی دیسک ها به بیرون نشت می کند.
اصلاح مجدد جراحی کمر (به دلیل عدم موفقیت در جراحی قبلی) و اصلاح ناهنجاری های ستون فقرات، مانند اسکولیوز یا کیفوز نیز ممکن است به همجوشی ستون فقرات نیاز داشته باشد.
چشم انداز طولانی مدت
تحقیقات نشان می دهد که 70٪ تا 95٪ همجوشی ستون فقرات گردن و 88٪ همجوشی کمر ممکن است با استفاده از کیج های بین مهره ای حاصل شود. در حالی که نقش کیج ستون فقرات عاملی برای دستیابی به همجوشی استخوانی است، موفقیت کلی جراحی فیوژن به پارامترهای مختلفی بستگی دارد، از جمله به مهارت جراح و یکپارچگی بافت های اطراف.
با گذشت زمان، برخی از کیج ها ممکن است دچار فرونشینی شوند که می تواند همجوشی و ثبات بخش های نخاعی تحت درمان را به خطر بیندازد. نشست ممکن است به دلیل کیفیت پایین استخوان، ساختار و یا مواد کیج، آماده سازی نامناسب استخوان قبل از قرار دادن کیج و سایر مشکلات آناتومیکی رخ دهد.
طراحی های جدید امکان انبساط کیج های ستون فقرات را فراهم می کند - یک کیج کوچک قرار داده می شود (خطر آسیب عصب را کاهش می دهد) که پس از انجام ایمپلنت به اندازه بزرگتری گسترش می یابد. جراح می تواند به طور معمول میزان انبساط را کنترل کند تا اطمینان حاصل کند که عصب های اطراف در طی جراحی آسیب نمی بینند.
مهم است که در مورد انواع موادی که در جراحی فیوژن نخاع استفاده می شود با جراح صحبت کنید. در مورد انواع کیج های بین مهره ای که ممکن است جراح توصیه کند اطلاعات بیشتری کسب کنید و برای تحقیق درباره آنها وقت بگذارید. وقتی در مورد دستگاه هایی که در بدن قرار گرفته اند کاملاً مطلع شدید، کمتر مضطرب خواهید شد و از نتیجه جراحی رضایت بیشتری خواهید داشت.