بیماری صرع در کودکان چیست؟
درصورتی که تشنج در کودکان بدون علت خاصی همچون( تب، مننژیت، افت قند خون، کاهش کلسیم خون و ضربه به سر )بروز کند و حملات تشنجی بیشتر از دوبار یا بیشتر برای بیمار رخ دهد به آن صرع گفته می شود پس به عبارتی میتوان گفت به تخلیه الکتریکی غیرطبیعی و نا به جا که به طور همزمان در تعداد زیادی از سلول های مغزی یا نورون ها اتفاق می افتد و منجر به تظاهرات حرکتی یا حسی یا رفتاری در کودک ظاهر می شود را بیماری صرع می گویند.
انواع صرع در کودکان
بیماری صرع در کودکان برحسب شدت آن به سه نوع:
صرع بزرگ یا گراند مال
صرع کوچک آبسانس یا پتی مال
صرع خوش خیم یا رولاندیک
صرع بزرگ یا گراندمال
از شایع ترین نوع بیماری صرع در کودکان می باشد که این نوع صرع به تشنج ژنرالیزه تونیک-کلونیک معروف است. صرع بزرگ زمانی رخ می دهد که اختلالات الکتریکی سلول های عصبی در تمام قشر مغز ظاهر شود در هنگام بروز این نوع صرع بیمار در زمان حمله هوشیاری خود را ازدست میدهد ، و معمولا زمین می افتد واول در کل عضلات بدن اسپاسم و یا انقباض بوجود می آید که این مرحله را اصطلاحا تونیک می نامند ، در این مرحله عضلات تنفس نیز دچار انقباض شده و بیمار نمی تواند برای مدتی تنفس کند ، در نتیجه به علت کاهش اکسیژن خون ، رنگ بیمار کبود می شود . بعد از مرحله تونیک مرحله کلونیک فرامی رسد که در این حالت عضلات شل می شود و بیمار دست و پا می زند و معمولا کف از دهان بیمار بیرون می اید و یا امکان دارد درحین حمله زبان بیمار در لابلای دندان ها گیر کند و زخمی شود ، و درنتجه از دهان بیمار کف خون آلود خارج می شود.
صرع کوچک یا پتی مال:
از شایع ترین انواع صرع در کودکان سنین پیش دبستانی است، در صرع کوچک حمله شروع سریعی نیز دارد، تا آنجا که فرد را از ادامه فعالیت باز میدارد. حملات تشنج پتی مال ممکن است تا 200 بار در روز رخ دهند. تشنج ابسنس یا پتی مال معمولا در دوران کودکی تظاهر میکند. بیشترین موارد آن در سنین 5 تا 7 سالگی تشخیص داده میشود، اما برخی از آنها هم در نوجوانی تظاهر میکنند. حدود 70 درصد از مبتلایان صرع ابسنس دختر هستند. بیماران دچار تشنج ابسنس کودکی معمولا با افزایش سن یا با درمان بهبود مییابند.
بیشتر در مورد تخصص دکتر علیرضا شیخی بدانید:
صرع خوش خیم رولاندیک :
این نوع صرع عموما در اثر آسیب به ناحیه رولاندیک مغز که مسئول کنترل عضلات صورت می باشد رخ می دهد. صرع رولاندیک عموما خود رابا علائمی از قبیل، جمع شدن صورت و گونهها، احساس سوزش، خارشی، بیحسی، حسی غیری روی صورت و زبان، مشکلات در صحبت کردن و تراوش بزاق از دهان به علت عدم کنترل عضلات صورت نشان می دهد که خوشبختانه این نوع صرع، خوش خیم بوده و با پیش آگهی بسیار خوب به سراغ کودک می آید.
درمان صرع در کودکان
درمان های زیادی برای کاهش علائم صرع در کودکان وجود دارد که از این روش ها میتوان به :
داروهای ضد صرع (فنوباربیتال ،کاربامازپین، فنی توئین ،پریمیدون ،سدیم والپروات و...)
استفاده از محرک عصبی یا یک دستگاه الکتریکی القایی در قفسه سینه و گردن
در صورتی که بیمار به درمان دارویی و محرک ها پاسخ ندهد در این صورت نیاز به عمل جراحی برای حذف بخش آسیب دیده در مغر خواهد بود