دلایل ابتلا به بیماری صرع

بیماری صرعی 

صرع يك اختلال عصبي تشنجي است كه ناشـي از تخليه انفجاري و همزمان بـا ولتـاژ بـالا در يـك مجموعه نوروني بـا تحريـك پـذيري شـديد اتفـاق مي افتـد.حملات صرعی نیز به علت بروز اختلال در فعالیت الکتریکی مغز رخ می دهندو علامت اصلی آن بروز تشنج است که زمانی ایجاد می شودکه تغییر ناگهانی در ارتباط با سلول های مغز ایجاد می شود.بیماری صرع چهارمین اختلال عصبی شایع دنیا می باشد که در همه گروههای سنی اتفاق می افتد. به دو نوع صرع منتشره و کانونی تقسیم می شود.

علائم بیماری صرع

با توجه به اینکه صرع با فعالیت غیرطبیعی مغز ایجاد می‌شود، تشنج‌ها ممکن است هر فرآیندی که مغز در آن دخیل است را تحت تاثیر قرار دهد.
-گیجی موقت
-خیره شدن به یک نقطه
-حرکات غیراردای در دست ها وپاها
-از دست دادن هوشیاری به صورت موقت
-بروز علائم روانی

عوامل موثر در بروز بیماری صرع

اثرات ژنتیکی

برخی از انواع صرع در خانواده ها اتفاق می افتند، در این موارد محتمل است که اثرات ژنتیکی وجود داشته باشد. محققین برخی از انواع صرع را با ژن های خاصی مرتبط دانسته اند، اما برای اغلب افراد، ژن ها تنها بخشی از علت صرع هستند. ژن های خاصی فرد را به شرایط محیطی که تشنج را تحریک می کند، حساس تر می کنند.

ضربه به سر

ضربه به سر ناشی از تصادف ماشین یا سایر حوادث می تواند باعث صرع شود.

بیماری های مغزی

بیماری های مغزی که باعث آسیب به مغز می شوند، مانند تومورهای مغزی یا سکته‌ها، می‌توانند باعث صرع شوند. سکته‌ی مغزی اولین علت صرع در بالغین مسن تر از 35 سال سن است.

بیماری های عفونی

بیماری‌های عفونی، مانند مننژیت، ایدز و انسفالیت ویروسی(عفونت بافت مغز با ویروس ها) می‌توانند باعث صرع شوند.

آسیب‌های قبل از تولد

پیش از تولد، نوزادان به آسیب‌های مغزی که می‌تواند با فاکتورهای مختلفی مانند عفونت مادر، تغذیه‌ی نامناسب یا کمبود اکسیژن، ایجاد شوند، حساس هستند.

اختلالات تکاملی

صرع می تواند گاهی با اختلالات تکاملی مانند اوتیسم و نوروفیبروماتوز مرتبط باشد.

فاکتورهای خطرساز بروز صرع

سن افراد:

شروع صرع اغلب در کودکان یا بالغین مسن است اما ممکن است در هر سنی دیده شود.

سابقه‌ی خانوادگی:

اگر سابقه خانوادگی صرع وجود داشته باشد، فرد ممکن است در ریسک بیشتری برای ابتلا به اختلالات تشنجی داشته باشد.

آسیب‌های سر:

آسیب های سر باعث برخی از موارد صرع می شوند. با بستن کمربند ایمنی در ماشین و پوشیدن کلاه ایمنی هنگام دوچرخه سواری، اسکی، استفاده از موتورسیکلت یا در سایر فعالیتهایی که احتمال ضربه به سر وجود دارد، می تواند خطر این ضربات را کاهش داد.

جدیدترین مقالات:

جراح دیسک کمر

سکته و سایر بیماری های عروقی:

این بیماری ها می توانند منجر به آسیب مغزی شوند که می تواند شروع کننده صرع باشد. با کاهش مصرف الکل و دوری از سیگار، مصرف رژِم غذایی سالم و ورزش کردن منظم می توان خطر ابتلا به این بیماری ها را کاهش داد.

دمانس یا زوال عقلی:

دمانس می تواند خطر ابتلا به صرع در بالغین مسن را افزایش دهد.

عفونت های مغزی:

عفونت هایی نظیر مننژیت که می توانند باعث التهاب در مغز یا نخاع شوند می توانند خطر ابتلا به صرع را افزایش دهند.

تشنج در کودکان:

تب های بالا در کودکی گاهی می تواند با تشنج مرتبط باشد. کودکانی که به علت تب بالا تشنج می کنند معمولا دچار صرع نمی شوند. خطر صرع در صورتی که کودک تشنج طولانی مدت داشته باشد، بیماری دیگری در سیستم عصبی داشته باشد یا سابقه خانوادگی صرع داشته باشد، افزایش می یابد.