بیماری صرع
صرع اختلالی در سیستم عصبی مرکزی است که در آن مغز فعالیت غیرطبیعی دارد و باعث تشنج یا دورههایی از رفتارهای غیرطبیعی، حسهای غیرطبیعی و گاهی از دست دادن هوشیاری می شود. افرادی که مبتلا به صرع هستند، به علت افزایش فعالیت الکتریکی مغز که منجر به اختلال در سیستم پیام رسانی میان سلولهای مغزی میشود، تشنج های مکرر را تجربه می کنند. با اینکه علائم تشنج ممکن است هر قسمتی از بدن را درگیر کند،اما این اختلالات الکتریکی مربوط به همهی آنها در مغز اتفاق می افتد. هر فردی ممکن است دچار صرع شود، صرع میتواند همهی نژادها و هر دو جنسیت را مبتلا کند. البته اگر فردی یک بار دچار تشنج شود به معنای ابتلا به صرع نیست، برای تشخیص صرع لازم است فرد حداقل دو تشنج بدون تحریک و علت مشخص داشته باشد،یعنی ناشی از علل پزشکی قابل درمانی مانند محرومیت از الکل یا قند خون بسیار پایین نباشند.
انواع بیماری صرع
امروزه بیماری صرع را براساس تشنج هایی که درآن رخ می دهد به چندین دسته تقسیم بندی می کنند که عبارتنداز:
-صرع عمومی یا منتشره
-صرع کانونی
صرع عمومی یا منتشره
این نوع تشنج تمام نواحی مغز را درگیرکرده،که این نوع تشنج خود به شش نوع تشنج تقسیم بندی می شوند که عبارتند از:
تشنج خاموش یا غایب
این نوع تشنج عموما در کودکان ظاهر می شود و با خیره شدن به یک نقطه و انجام حرکات نامحسوس مشخص می شود.
تشنج های تونیک
این نوع تشنج سبب سفت شدن ماهیچه ها می شود.این نوع تشنج ها عموما ماهیچه های پشت ،بازو وپاها را درگیر می کند.
تشنج آتونیک
این نوع تشنج با شل شدن عضلات و از بین رفتن کنترل بر روی عضلات باعث افتادن فرد بر روی زمین به طور ناگهانی می شود.
تشنج کلونیک
این تشنج دارای حرکت ریتمیک و پرشی عضلات است که معمولا بر گردن ، دست و صورت اثر می گذارد.
تشنج میوکلونیک
این تشنج ها معمولا به شکل حرکت ناگهانی کوتاه یا پیچیدن بازوها و پاها دیده می شوند.
تشنج تونیک –کلونیک
این تشنج ها پرالتهاب ترین تشنج های صرعی هستند و می توانند باعث از دست دادن ناگهانی هوشیاری، سفت شدن بدن ولرزیدن، و گاهی از دست دادن کنترل ادرار یا گاز گرفتن زبان شوند.
صرع کانونی یا پارشیال
این نوع صرع در بخش خاصی از سلول های مغزی و یا در یک طرف مغز رخ می دهد.به این نوع تشنج عموما تشنج پارشیال نیز می گویند.که این نوع تشنج خود به دو دسته مهم تقسیم می شوند که عبارتنداز:
تشنج های کانونی هوشیار
به این نوع تشنج معمولا تشنج پارشیال ساده نیز می گویند که اگر درهنگام تشنج فرد از آنچه رخ می دهد آگاه باشد،به آن تشنج هوشیار می گویند. این تشنج ها باعث کاهش هوشیاری نمی شوند و ممکن است باعث تغییر حالت روحی یا تغییر حالتی که بیمار اطراف را می بیند، بویی که احساس می کند، مزه ای که میچشد، صدایی که میشنود یا احساسی که دارد، میشود. همچنین ممکن است منجر به حرکات ناگهانی غیرارادی در قسمتهایی از بدن مانند بازو یا پا و یا علائم حسی خود به خودی مانند مور مور شدن، گیجی و دیدن نور ناگهانی، شود.
جدیدترین مقالات:
تشنج کانونی با هوشیاری ناقص
درصورتی که فرد حین تشنج گیج باشد و نداند و به یاد نیاورد که چه اتفاقی افتاده است،به این نوع تشنج معمولا تشنج هایی پارشیال پیچیده می گویند. درطی این نوع تشنج بیمار ممکن است به یک نقطه خیره شود و به صداهای اطرافیان به درستی پاسخ ندهد و یا حرکاتی مانند مالیدن دست ها بهم، جویدن، بلعیدن یا راه رفتن حول یک دایره را انجام دهد.
سندروم صرعی
علاوه بر انواع صرع که به آن اشاره شد ،ممکن است برخی از افراد دچار یک نوع سندروم صرعی به نام سندروم اپیلپسی نیز باشند. این سندرومها مختص به بیش از یک نوع میباشند. پزشکان این سندرومها را بر اساس گروهی از علائم یا نشانههایی که همراه باهم رخ میدهند، تشخیص میدهند. برخی از این ویژگیها شامل سن شروع تشنجها در بیمار، نوع تشنجهایی که رخ میدهد، محرکها، زمانی از شبانهروز که تشنجها رخ میدهند و غیره تشخص صورت می گیرد.از انواع سندروم صرعی میتوان به :
-سندروم غرب
-سندروم دوز
-سندروم راسموس
-سندروم لنوکس گاستوت اشاره کرد.