همی فاسیال اسپاسم چیست؟
جهت کنترل ماهیچه ها در دو طرف صورت، عصب هایی وجود دارد. این عصب ها دستور انقباض یا استراحت ماهیچه ها را به صورت سیگنال از اعماق مغز به صورت می رسانند. عصب های صورت در مسیرشان ممکن است از ساختارهایی در درون مغز عبور کنند. اگر در این مسیر، برخی ساختارهای موجود مانند رگ های خونی یا موردی غیر عادی مانند تومور، بر این عصب ها فشار وارد کند، می تواند بر روی سیگنال های عصبی تأثیر بگذارد و باعث کشش یا انقباض ناگهانی (اسپاسم خود به خودی) ماهیچه های صورت شود.
همی فاسیال اسپاسم نوع گرفتگی که دراثر آسیب یا تحریک عصب هفتم صورت ایجاد می شود.دراثر تحریک این عصب عضلات صورت به صورت غیراردی منقبض شده و دچار گرفتگی یا اسپاسم می شوند.
علائم همی فاسیال اسپاسم
اولین نشانه اسپاسم همیفاسیال گرفتگی غیر ارادی در تنها یک طرف صورت است. انقباض عضله به صورت گرفتگی خفیف اغلب از پلک چشم شروع میشود و ممکن است خیلی آزاردهنده نباشد. این حالت را بلفارواسپاسم میگویند. احتمالاً به هنگام اضطراب یا خستگی این گرفتگی تشدید میشود. بعضی مواقع گرفتگی پلک باعث کامل بسته شدن چشم یا پاره شدن چشم میشوداز دیگر علائم این بیماری میتوان به :
تغییر در توانایی شنیداری
صدای وزوز در گوش
گوش درد خصوصاً در قسمت پشت گوش
اسپاسمی که همه صورت را درگیر میکند
علت و عوامل ایجاد کننده همی فاسیال اسپاسم
دلیل اصلی پرش های غیر عادی صورت، فشاری است که از طرف ساختار طبیعی صورت یا یک چیز غیر عادی در مغز به عصب های صورت وارد می شود. شایع ترین عامل ایجاد فشار بر روی عصب، رگ های خونی یا تومور در مغز است که به عصب ها فشار وارد می کند، همچنین عوامل دیگری مانند عفونت و سکته نیز از عواملی هستند که سبب بروز پرش های غیر عادی صورت می شوند.
تشخیص همی فاسیال اسپاسم
پزشک شخص را معاینه کرده و سابقه پزشکی او را بررسی میکند. همچنین مدت زمان ابتلا به این عارضه و شدت گرفتگی را ارزیابی میکند. وجود تیک در صورت، نشانه عمدهای از وجود اسپاسم همیفاسیال است. سپس پزشک از آزمایشهای تصویربرداری برای تشخیص علت تحریک عصب صورت و رد احتمال تومور یا آسیب مغزی استفاده میکند. این آزمایشها عبارتند از:
تصویرسازی تشدید مغناطیسی یا ام آر آی
توموگرافی رایانهای یا سی تی اسکن
آنژیوگرافی یا پرتونگاری سرخرگ
درمان همی فاسیال اسپاسم
مصرف دارو
داروها در درمان این بیماری کاربری ندارد و اغلب در موراد بسیار خفیف پزشک انواع داروهای شل کننده عضلات همچون (لیورسال)، دیازپام (والیوم) و کلونازپام (کلونوپین) تجویزمی نماید،اما متاسفانه داروها دارای عوارض جانبی هستند که پزشک پس از بررسی کامل وضعیت بیماراقدام به تجویز دارو می کند.
تزریق بوتاکس
بوتاکس با دز کنترل شده ای به ماهیچه های صورت تزریق شده و مسیر سیگنال هایی که از مغز می آید را مسدود می کند. بدین ترتیب تزریق بوتاکس به متوقف کردن اسپاسم کمک می کند. از هر 10 نفر مبتلا به پرش های غیر عادی صورت، حدود 7 الی 8 نفر با این روند درمان می شوند.
بیشتر در مورد تخصص دکتر علیرضا شیخی بدانید:
انجام عمل جراحی
درصورتی که اسپاسم بسیار شدید باشد و نتوان بوسیله دارو یا تزریق بوتاکس به درمان بیماری بپردازیم ،انجام عمل جراحی جهت درمان اسپاسم شدید پیشنهاد می شود.جراحی بوسیله جراح مغز و اعصاب و جزودرمان قطعی برای پرش های غیر عادی صورت می باشد.
جراحی بدین صورت انجام میگیرد که جراح سوراخی در جمجمه در پشت گوش ایجاد می کند تا عصب صورت نمایان شود. سپس پد کوچکی (اسفنج تفلونی)، بین رگی که عامل ایجاد فشار بر روی عصب است و عصب صورت قرار می گیرد. بدین ترتیب تماس بین رگ و عصب صورت قطع شده و اسپاسم درمان می شود.